Dat was voor mij wel een Eureka moment. Want voor mij werd het voor het eerst echt zichtbaar dat de plannen die je maakt ook in het echt worden uitgevoerd. 

In 2004 ben ik bij DWR in dienst gekomen. Daar ging ik werken aan verschillende watergebiedsplannen. Een daarvan was het watergebiedsplan Naardermeer en omstreken. Dat was best een lastige klus met veel conflicterende belangen tussen boeren en natuurorganisaties. 

Een van de grote klachten van de boeren was dat het water niet goed afgevoerd werd uit de polder. En deze klachten waren terecht. Bij een harde regenbui kon het water niet goed afgevoerd worden en stonden de graslanden dagen onder water. De vraag was toen of het oude gemaal Keverdijk niet weer in bedrijf genomen kon worden.

De klachten van wateroverlast waren geheel terecht, en ook uit onze hydrologische modellen bleek dat het gebied niet voldeed aan de normen voor wateroverlast. Daarom werd in het watergebiedsplan Naardermeer en omstreken voorgesteld om het oude gemaal Keverdijk opnieuw in bedrijf te nemen.

Het simpelweg opnieuw openen van het oude gemaal was makkelijker gezegd dan gedaan. Het was namelijk net helemaal uit bedrijf genomen en architectuurhistorisch en cultuurhistorisch erfgoed. Gelukkig heeft de afdeling projecten met veel inzet en doorzettingsvermogen het uiteindelijk wel voor elkaar gekregen.

Elke keer als ik nu op de Keverdijk van Weesp fiets denk ik weer, wat fijn om voor een bedrijf te werken dat nodig is. Zo werken we samen aan water.

Straks geen natte voeten meer in de polder in de Nieuwe Keverdijksepolder | Al het nieuws uit Weesp (weespernieuws.nl